New Yorker denkt dat hij tand in zijn eten vindt, maar dan realiseert hij zich dat het iets veel specialers is

Jan 08, 2019 by apost team

Volgens de statistieken vinden ieder jaar duizenden mensen iets ongewenst in hun maaltijden. Dineerders ontdekken een breed aanbod aan vreemde, oneetbare ingrediënten, waaronder botjes, insecten, glas, hout en andere vieze voorwerpen. Deze New Yorker had echt een parel van een maaltijd!

De New Yorker Rick Antosh sluit zich nu aan bij deze mensen, nadat hij met een vriend zijn lunch at bij de Oyster Bar in Grand Central Terminal.

apost.com

Antosh was bezig met zijn maaltijd van rauwe oesters toen het gebeurde. Hij liet een oester in zijn mond glijden, en voelde al snel iets hards. In eerste instantie dacht hij dat hij een tand had gebroken, of een vulling had verloren. Hij haalde het object uit zijn mond en verbaasde zich over wat hij zag.

Het object was klein, rond en helemaal wit, uitgezonderd van een kleine zwarte stip. Het vreemde ding zag eruit als een poppenoog. Hij dacht dat het misschien een onderdeel was van een keukengereedschap, die onbedoeld in de oester terecht was gekomen.

Nadat hij het bolletje wat langer had bekeken, vroeg hij zich af of het niet inderdaad een parel was.

Toen hij van de situatie hoorde, liep de chef naar de tafel van Antosh. Hij stelde vast dat de eter inderdaad een parel vasthield. De chef vertelde dat hij in zijn bijna drie decennia van voedselbereiding slechts één keer zoiets had meegemaakt.

Echte parels zijn veel waard in de juwelenindustrie, en er worden dan ook vaak hoge prijzen voor betaald. De zoetwatervarianten worden door mosselen en schelpdieren gemaakt. Deze zijn echter heel zelfzaam. Meestal worden parels gemaakt door zoutwateroesters in verschillende delen van de wereld.

Het proces begint als een zandkorrel of ander irriterend object de schelp binnendringt, voorbij de beschermlaag. Om zichzelf te beschermen van schade, beginnen de oesters de binnendringer te bedekken met paarlemoer.

Paarlemoer, ook wel parelmoer genoemd, bestaat uit microscopische calciumcarbonaatkristallen. Laag voor laag van deze stof omringt het object. Deze lagen vormen samen de parel.

Parels vormen zich zes maanden tot vier jaar nadat de oester met de binnendringer te maken krijgt. Hoe langer het proces duurt, des te groter en waardevoller de parel.

Parels bestaan in een groot aantal kleuren, afhankelijk van de oesterschelp en de geografische locatie van de oester. Sommige oesters zijn in staat om meerdere parels te produceren in hun leven. Dit was zeker een parel van een maaltijd!

Wat vind jij van Ricks ontdekking? Heb jij ooit zoiets in je eten gevonden, dat daar niet thuishoorde? Hopelijk was het net zo speciaal als Ricks parel! Deel dit filmpje met je vrienden en familie, ze zullen dit verhaal niet geloven!