Man rent naar huilende bejaarde wandelaar, waarop ze zegt: "Hij is er niet meer."
Mrt 06, 2020 by apost team
Een jonge man genaamd Aldon was op een dag in 2015 zijn planten water aan het geven. Terloops werd hij begroet door zijn buurvrouw die langsliep en vraagt naar haar partner. Toen ze antwoordde dat hij er niet meer was, bood Aldon haar een hand en gaf hij haar een broodnodige knuffel.
Regelmatige wandelingen
All photos were used with the explicit permission of Aldon O'neill Ward III
Aldon O'Neill Ward III is de Mr. Rogers van zijn buurt, de soort buurt die iedereen ooit hoopt te hebben. Als mensen in de buurt langs zijn huis lopen vertrekken ze daar meestal met een grote glimlach.
Aldon had een bejaard echtpaar opgemerkt dat al jaren elke ochtend en avond samen op pad ging. Ze droegen bijpassende jassen met witte wandelschoenen en hadden elk een wandelstok. Ze waren altijd blij en in een goed humeur, zelfs als het regende. Ze zwaaiden naar Aldon en bliezen kusjes naar Aldons honden toen ze voorbij kwamen, schreef hij in een Facebook-post.
apost.com
Aldon wist hun namen niet maar hij wist wel in welk huis ze woonden, en zij wisten duidelijk waar hij samen met zijn honden woonde. Soms stopte het stel voor een gesprekje, voordat ze verder gingen met hun wandeling.
En toen, op een dag, stond Aldon buiten met zijn poedel, Griswold, die op wacht stond voor alle eekhoorns. Alson had net wat nieuw gras in zijn tuin gelegd en was die aan het besproeien toen hij zag dat alleen de vrouw van het stel op straat liep. Hij zei dat hij zwaaide, waarop zij terug zwaaide. Hij vroeg toen, gekscherend, "Waar is je wederhelft?"
De oudere vrouw keek hem aan en zei met een bevende stem, terwijl ze huilde,
"Hij is er niet meer."
Iedereen heeft wel eens een knuffel nodig
Aldon liet alles vallen en rende direct straat op. Hij gaf de vrouw een knuffel en gaf haar een dikke knuffel, net alsof het zijn eigen oma was. Ze snikte een paar minuten tegen zijn borst.
Ze zei zachtjes dat ze probeerde door te gaan met haar leven zoals het vroeger was, waarna ze haar weg vervolgde, vastbesloten om haar wandeling, alleen, af te maken. Soms is een knuffel van een vreemde precies wat je nodig hebt om je genoeg innerlijke kracht te geven om de uitdagingen en teleurstellingen van het leven onder ogen te zien.
Als dit verhaal je tot tranen toe heeft geroerd, overweeg dan om het door te sturen naar iedereen die je kent.