Het verlies van een ouder voelt als de hel, dus zeg niet dat ik 'het uit mijn hoofd moet zetten'

Okt 20, 2018 by apost team

Terwijl ik via de telefoon luisterde naar de onheilspellende geluiden uit de Intensive Care-ruimte waar mijn vader op sterven lag, geloofde ik echt dat dit het moeilijkste gedeelte was. Ik had mijn geest en hart al maandenlang op deze dag voorbereid. Pas negen maanden geleden kwamen we er voor het eerst achter dat mijn vader slokdarmkanker had. Dit leidde tot een orkaan van chemotherapiesessies, ziekenhuisopnames, doktersbezoeken en heel veel hartpijn. We wisten dat het onvermijdelijke zou gaan komen. We wisten dat zijn kanker zou gaan winnen en hem weg zou nemen, onze lieve vader en opa.

We wisten dat hij doodging. We waren ons aan het voorbereiden om zijn met kanker bezaaide lichaam voor de laatste keer te laten rusten.

apost.com

Ik was niet in de buurt toen de verpleegster me via de telefoon vertelde dat hij was overleden. Toen ze belde, was ik er meer dan 3000 km vandaan. Maar ik moest zuchten van verlichting, omdat mijn vader nu geen pijn meer had. Hij had eindelijk weer vrede gevonden.

Maar mijn rouwproces begon nu pas. Deze periode was een hele hoop dingen - pijnlijk, hartverscheurend en zelfs wonderbaarlijk. De fasen komen en gaan.

Wat je je misschien niet realiseert, is dat mijn vader meer dan vijf jaar geleden overleed. Maar er gaat geen dag voorbij waarop ik niet aan hem denk, niet om hem rouw, waarop hij niet in mijn gedachten zit. Vaak merk ik bij mezelf dat ik iets met hem wil delen, zoals een succes op mijn werk of een goed cijfer dat mijn dochter heeft gehaald, en dan besef ik me dat dat niet kan.

Nee, ik ben er nog niet overheen. Ik kan me hier nooit overheen zetten.

Ik ben daar erg dankbaar voor.

Sommige mensen noemen rouw een "proces", of ze zeggen dat er "fasen" zijn. Maar hier ben ik het niet mee eens. Deze twee woorden implcieren dat rouwen een einde heeft, en dat is gewoon niet waar.

Je zegt niet gewoon, "Ja! Vandaag ben ik klaar met het missen van mijn vader."

Zo werkt het niet.

Mijn rouw zal niet spontaan verdwijnen. Ik zou graag willen dat mensen zouden stoppen met zeggen dat ik me eroverheen moet zetten.

Om eerlijk te zijn ben ik tevreden met de persoon die ik ben geworden sinds het overlijden van mijn vader. Ik ben een beter persoon geworden tegenover vrienden die met hun eigen verliezen moeten omgaan. Ik heb me gerealiseerd dat heel veel begrafenisboeketten na de dienst bij het afval belanden, dus in plaats daarvan neem ik wijn mee.

Ik bied aan om klusjes te doen in plaats van nog een maaltijd meenemen. Ik ben zo veel meelevender geworden.

Ook ben ik aardiger tegen de vreemden om me heen. Als een caissière niet zo aardig is als ik zou willen, zeg ik tegen mezelf dat ze waarschijnlijk gewoon een slechte dag hebben. Ik denk terug aan de tijd dat ik een paniekaanval had tijdens het boodschappen doen en al mijn boodschappen achterliet. Niemand weet wat iemand doormaakt, dus ik heb geleerd dat het altijd een goed idee is om aardig te zijn.

Ik vraag niet aan mijn rouwende vriendin hoe het gaat nadat ik heb geleerd dat ze haar moeder is verloren. Ik vertel haar dat "de dood een bitch is". Dat is wat ik wilde horen toen mijn vader overleed. Dankzij zijn dood ben ik een stoutmoedigere vrouw, die zich minder druk maakt om een sociale filer.

Je zal mij nooit zeggen dat hij "nu op een betere plek is" of dat "God hem verwelkomt" als iemand diep in de rouw is. Soms is het beste wat je kan doen voor iemand die met de dood omgaat, gewoon stil zijn en er zijn voor die persoon.

Kleine, simpele dingen, zoals boodschappen doen of aanbieden om een kind van school te halen, zijn de beste dingen die je kunt doen om hen in deze tijden te helpen. Rouw heeft me geleerd dat woorden niet altijd helpen - handelingen wel.

Ik zit nu in de "ouder verloren"-club. We gaan allemaal verder, houden ons druk met ons leven terwijl we omgaan met de rouw die niet zo snel overgaat als mensen soms lijken te denken.

Dus alsjeblieft, ik smeek je. Vertel me niet meer dat ik "me eroverheen moet zetten." Dit kan ik niet, en wil ik niet.

Wat vond jij hiervan? We weten dat de dood moeilijk is, dus geef ons een reactie hieronder. Deel dit dan met je familie en vrienden die dit moeten lezen.