Dit is waarom ik mijn baby niet alleen bij jou achterlaat, lieve schoonmoeder

Dec 03, 2018 by apost team

Het is altijd een spannende en zenuwslopende stap in een relatie om de ouders van je partner te ontmoeten. Voor sommigen vindt dit moment al vrij vroeg plaats, voor anderen vrij laat. Je hebt altijd dezelfde hoop: om goed met de mogelijke schoonfamilie om te kunnen gaan en op dezelfde golflengte te zitten. Als je namelijk goed kunt opschieten met ze, dan zal de toekomst veel mooie momenten in petto hebben.

Het zou dus mooi zijn als je elkaar leuk vindt. Als het tot een bruiloft komt, ben je familie voor altijd - als het goed gaat - en aan elkaar gebonden. Maar net zoals je niet je eigen familie kunt kiezen, kun je ook niet die van je partner kiezen. Je moet er nog steeds mee omgaan, vooral als er kinderen/kleinkinderen bij komen kijken.

Oma's houden van hun kleinkinderen, dat is eigenlijk een gegeven. Er is dus niets heerlijker voor een oma dan voor hun kleinkind te zorgen. Voor de meeste oma's is het vanzelfsprekend om alleen voor hun kleinkinderen te zorgen. De moeder van het kind moet dat natuurlijk ook willen - het is ook haar beslissing.

Wat gebeurt er als een moeder en oma gewoonweg niet met elkaar kunnen opschieten? Wanneer een moeder niet wil dat haar kind lang contact heeft met hun oma? En wat vindt de vader van zo'n kind van de situatie?

apost.com

Dat is het geval voor Stefanie. Zij en haar man zijn drie jaar geleden getrouwd. Vijf maanden geleden werd hun grootste wens werkelijkheid toen hun zoontje werd geboren. Deze toevoeging aan het gezin was de oorzaak van het grootste geluk dat Paul en Stefanie ooit gevoeld hebben, een gevoel dat waarschijnlijk door de meeste ouders wordt gedeeld. Nu draait hun hele leven om hun kleine jongen.

Max, zoals hun zoon wordt genoemd, is de oogappel van zijn moeder en ook haar man Paul heeft een hekel aan de kleine over te dragen aan anderen, ook al is het maar voor een paar minuten. Ze willen zo veel mogelijk tijd met hem doorbrengen.

Het is normaal dat de 28-jarige Stefanie nadenkt over wie ze met haar zoontje vertrouwt. Ze heeft het er zelfs moeilijk mee om hem achter te laten bij haar eigen moeder, haar beste vriendin of oma. Maar ze kan er wel mee omgaan, ook al is het moeilijk. Natuurlijk vertrouwt ze deze mensen, houdt ze van hen en heeft ze een nauwe band met hen.

De moeder van Stefanie's man, Paul, wil ook graag alleen voor haar kleinzoon zorgen. Maar Stefanie voelt zich hier niet gerustgesteld over. Haar relatie met Greta, de moeder van haar man, is niet vijandig of ongelooflijk slecht - maar het is ook geen hechte, liefdevolle, vertrouwde relatie. Ze wil haar zoon echt alleen toevertrouwen aan die mensen met wie ze een nauwe band heeft en die ze voor de volle honderd procent vertrouwt. En dat is helaas niet het geval bij haar schoonmoeder.

Natuurlijk heeft niet alleen de Greta hier een probleem mee, maar ook Paul. De relatie van het paar lijdt onder Stefanie's houding ten opzichte van Paul's moeder. Ze bedenk steeds meer excuses voor het feit dat haar zoon op dit moment niet naar zijn oma kan. De excuses beginnen merkbaar en overduidelijk te worden.

Daarom maakt ze zich zorgen over haar relatie met haar schoonmoeder. Helaas kan haar zoon nog niet zeggen waar hij graag is en waar hij zich veilig voelt. En in de tussentijd moet Stefanie doen wat goed voelt.

Paul aanvaardt het standpunt van zijn vrouw en dat zij heeft besloten aan wie ze hun zoon toevertrouwt. Hij zou het leuk vinden als zijn moeder ook tijd met zijn zoon zou kunnen doorbrengen, maar wil zijn vrouw niet onder druk zetten als ze dat niet wil.

Heb jij ook een moeilijke relatie met je schoonmoeder of ken je iemand die dit probleem ook heeft? Waarom laat je dit artikel niet zien aan je vrienden en kennissen die op de hoogte zijn van deze situatie en baat zouden kunnen hebben bij het lezen van dit verhaal.