Jongetje maakt blauwe plek op tapijt voor hij overlijdt - Jaren later deelt zijn moeder de waarheid

Okt 13, 2018

Als moeder kan je er meestal op rekenen dat je een miljoen dingen tegelijk moet doen. Je hebt waarschijnlijk het gevoel dat je altijd achter je kinderen aan loopt om op te ruimen, eindeloze wasjes draait en urenlang maaltijden staat te bereiden (waar ze nauwelijks van willen eten!)

Er zijn waarschijnlijk veel dagen waarop je jezelf even een paar minuten zou willen afsluiten.

Heather Duckworth is een toegewijde moeder die de uitdagingen van het moederschap maar al te goed kent. Ze heeft echter een verhaal dat alles voor haar betekent. Ze hoopt dat ze met dit verhaal andere moeders het plezier kan laten inzien van de vele rommelige situaties tijdens het opgroeien van hun kinderen.

Een Facebookpost met de titel "The Blue Stain" was gebaseerd op een persoonlijk verhaal. Het begon met het vieze hoopje plakkerig slijm dat haar dochter per ongeluk op de grond had laten vallen. Terwijl ze dit opruimde, herinnerde ze zich iets anders.

Het was veertien jaar geleden, en Heather bracht haar 4-jarige en 2-jarige drieling naar bed. Haar hele leven was een tornado van maaltijden, luiers, dutjes, speelgoed, wassen, troep en zo veel meer.

Heather liet de kinderen hun speelgoed opruimen voor ze gingen slapen. Ze waren aan het zingen en dansen terwijl ze opruimden, iets wat ze hen aanmoedigde om te doen om het taakje wat gemakkelijker te maken.

Toen zag Heather de grote blauwe vlek op haar tapijt.

Een van haar drieling had een pen vastgehouden die was geëxplodeerd. De inkt zat op zijn pyjama, zijn lichaam en het tapijt. Ze raakte direct overstuur en bracht hem naar de badkamer om het te proberen schoon te maken, terwijl haar man bezig ging met het tapijt.

Ze gaf toe dat ze destijds boos, verdrietig en gefrustreerd was. Ze zegt dat ze niet boos was op haar zoon omdat hij de troep had gemaakt. In plaats daarvan was ze boos op zichzelf omdat ze de pen op een plek had achtergelaten waar haar zoon erbij kon. Ze zei dat haar relatief nieuwe tapijt nu een blauwe vlek had die er niet meer uitging, hoe hard zij en haar man ook schrobden.

Slechts een maand na het voorval kreeg hetzelfde kleine jongetje de diagnose van kanker. In slechts twee korte jaren was hij overleden.

De blauwe vlek was er echter nog steeds.

Heather wil iedereen eraan herinneren dat er inderdaad veel troep naar voren kan komen in het leven. Iedere keer dat ze langs de blauwe vlek liep zat het haar dwars, maar ze weet dat het in het grotere plaatje niet belangrijk is.

Hoewel de vlek er nooit uit is gegaan, zelfs niet met professionele schoonmaakmiddelen, zegt Heather dat het haar eraan herinnert dat het niet erg is als er ongelukjes gebeuren. Steeds als ze het ziet, moet ze weer even denken aan het jongetje dat ze verloren is.

Heather wil dat iedereen onthoudt dat er troep kan voorkomen in het leven. Het is het niet waard om hier overstuur over te raken, omdat er veel belangrijkere dingen zijn in het leven.

Wat vond jij van dit prachtige verhaal? We hopen dat het je raakt! Laat een reactie achter en deel dit met de gestreste ouders die jij kent!